Prof. Stanisław Grygiel to jedna z najbardziej niezwykłych osobowości polskiej filozofii i antropologii. Jako wieloletni nauczyciel akademicki, autor monografii, promotor prac dyplomowych wpływał na myślenie tysięcy ludzi zawsze podkreślając znaczenie godności człowieka i jego powołania do życia w miłości, prawdzie i wolności
Zarówno jego życie jak i teksty, które po sobie pozostawił, przepełnione były duchem zaufania Bogu i drugiemu człowiekowi. Jako uczeń, potem zaś przyjaciel św. Jana Pawła II, był niestrudzonym propagatorem papieskiego spojrzenia na wartości małżeństwa i rodziny, ale też duchowości samego Karola Wojtyły. Od 1980 r. wraz z rodziną na prośbę papieża Jana Pawła II wyjechał z Polski do Rzymu, aby tam tworzyć intelektualne zaplecze pontyfikatu. Był profesorem i filarem Papieskiego Instytutu Jana Pawła II dla Studiów nad Małżeństwem i Rodziną przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie, który stał się miejscem formacji studentów z całego świata. Wykładał także filozofię człowieka w Papieskim Instytucie im. Jana Pawła II w Waszyngtonie oraz w Lugano w Szwajcarii. Uczestniczył w pracach dwóch Synodów Biskupów Europejskich. Wspólnie z żoną Ludmiłą są jednymi w pierwszych propagatorów idei świętych małżonków, myśli silnie eksponowanej przez papieża Polaka.
W swoich ostatnich tekstach, które wygłosił lub opublikował jeszcze pod koniec 2022 roku podejmował temat daru wolności i jedności małżonków w Bogu. Na pytanie jak żyć, odpowiedział: „W przynależności do innych osób biją źródła zobowiązań moralnych, które wytyczają nam drogę życia. Osoby zawierzone sobie nawzajem stanowią jedna dla drugich obowiązek (munus), z którym mają żyć. Żyć z obowiązkiem, cum munere, jakim jest druga osoba, znaczy żyć w komunii osób… Filozoficzne pytania, na które szukam odpowiedzi, pomagają mi troszczyć się o piękne życie”.
Profesor Stanisław Grygiel zostanie pochowany w rodzinnych Zembrzycach. Msze Święte żałobne zostaną odprawione w Rzymie i Krakowie.
Zespół Mt 5,14 | Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego uczył się od Pana Profesora pogłębionej refleksji nad afirmację osoby, której był dla nas niedoścignionym wzorem. Owocem współpracy Muzeum ze śp. Stanisławem Grygielem była m.in. wyjątkowa książka autobiograficzna, przygotowana w rozmowie z Marią Zboralską: Żyć znaczy filozofować. Niedawno została ogłoszona Książką Historyczną Roku.
Ulubionym wierszem Pana Profesora był poemat Johanna Wolfganga Goethego Nad szczytami spocznienie (w przekładzie Leopolda Staffa):
Wierzchołki wzgórz
Spowite w ciszę;
Drzew żaden już
Wiew nie kołysze;
Śpi las
I ptaki w gęstwinie.
I tobie ninie
Spocząć już czas.
