Urodził się prawdopodobnie 8 stycznia 1870 roku w rodzinie szlacheckiej, pieczętującej się herbem Jastrzębiec i związanej z ruchem demokratyczno-narodowym. Brak choćby podstawowych informacji z lat jego młodości uniemożliwia odtworzenie jego życia rodzinnego, edukacji szkolnej oraz dojrzewania powołania kapłańskiego. Więcej wiadomo o jego późniejszych losach, gdyż w 1888 r. wstąpił do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie i rozpoczął studia filozoficzne i teologiczne. Święcenia prezbiteratu przyjął w 1892 roku. Pierwszym miejscem jego posługi była parafia Niepokalanego Poczęcia NMP, gdzie pracował jako wikariusz w latach 1893–1894. Następnie przez cztery lata był wikariuszem w katedrze św. Jana Chrzciciela na warszawskim Starym Mieście. Kolejne lata jego posługi są słabo udokumentowane. Trudno stwierdzić, gdzie duszpasterzował w latach 1901–1902. Wiadomo jedynie, że ok. 1902 r. był wikariuszem w parafii św. Barbary na Koszykach, a w latach 1902–1909 prefektem, czyli nauczycielem religii w szkole realnej (dziś Liceum im. Tadeusza Czackiego przy ul. Polnej). Około 1910 r. został skierowany z posługą wikariuszowską do parafii Wszystkich Świętych w Śródmieściu, a ok. 1916 r. wyjechał do Łodzi, gdzie objął pierwsze w swoim życiu probostwo parafii Wniebowzięcia NMP oraz był wizytatorem nauczania lekcji religii w łódzkich szkołach. W 1920 r. kard. Aleksander Kakowski wezwał go do stolicy, by powierzyć mu funkcję proboszcza parafii św. Stanisława na Woli. Sprawował ją do 1935 roku. W tym czasie zdążył m.in. rozbudować maleńki kościółek do obecnych rozmiarów oraz wziął udział w I synodzie archidiecezji warszawskiej w lipcu 1922 roku. Obowiązki proboszcza musiał dzielić z pracą w sądzie arcybiskupim, gdzie pracował m.in. jako sędzia, a potem wiceoficjał. W uznaniu zasług dla Kościoła otrzymał od papieża Piusa XI tytuł szambelana honorowego. Z parafii św. Stanisława przeszedł w 1935 r. na probostwo parafii Narodzenia NMP na Lesznie, gdzie szczegółów jego posługi nie udało się ustalić. Ostatnim miejscem jego kapłańskiej drogi była parafia św. Andrzeja Apostoła przy ul. Chłodnej, gdzie w bliżej nieznanym czasie objął urząd proboszcza.
Cechą charakterystyczną ks. Popławskiego był patriotyzm, który wyrażał się w dążeniach niepodległościowych jeszcze w czasach zaborów. Jako młody kapłan wstąpił do tajnej organizacji księży katolickich „Collegium Secretum”, która miała na celu obronę prześladowanych przez władzę rosyjskie unitów. Dużo działał również na rzecz oświaty i nauki religii w szkołach. Mniej znanym, acz ważnym obszarem jego działalności było pisarstwo i publicystyka. Ksiądz Popławski jest autorem książki Ks. Piotr Skarga oraz współpracownikiem czasopism „Gazeta Warszawska” i „Ognisko”. W czasie II wojny światowej działał nie tylko na rzecz Polaków, ale i Żydów – wystawiał dla nich świadectwa chrztu, które uchroniły ich przed niechybną śmiercią ze strony niemieckiego okupanta.
W czasie wybuchu powstania warszawskiego był proboszczem parafii św. Andrzeja Apostoła i zaangażował się w służbę duszpasterską powstania. Szczegóły jego posługi wśród powstańców nie są dobrze rozpoznane. Wiadomo, że duszpasterzował wśród chorych i rannych w szpitalu polowym przy ul. Elektoralnej, gdzie zginął pod gruzami zbombardowanego przez Niemców obiektu 16 sierpnia 1944 roku.
Lidia Dovnarovich
Biogram powstał w ramach VI edycji projektu.
Więcej informacji znajdziesz:
- Archiwum Dekanatu Wolskiego Archidiecezji Warszawskiej: Akta parafii św. Stanisława, Kwestionariusz o stanie parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Warszawie, 22 lipca 1979 r., s. 10.
- Krawczyk Maria Teresa, Działalność duszpasterska duchowieństwa diecezjalnego i zakonnego w Powstaniu Warszawskim, Warszawa 2001, mps w archiwum UKSW.
- Lista imienna kapłanów wezwanych na synod archidiecezji warszawskiej, „Wiadomości Archidiecezjalne Warszawskie” 12 (1922), nr 4, s. 82.
Źródła internetowe:
- Liber Albus, Martyrologium duchowieństwa – Polska, http://www.swzygmunt.knc.pl/MARTYROLOGIUM/POLISHRELIGIOUS/vPOLISH/HTMs/POLISHRELIGIOUSmartyr2177.htm [dostęp: 27.09.2024 r.].
