Przygotowana przez Fundację MAPFRE pierwsza duża retrospektywa hiszpańskiego malarza obejmuje przekrój całej jego twórczości. Urodzony w Rzymie w 1841 r., Raimundo de Madrazo y Garreta od dzieciństwa wykazywał wielki talent plastyczny, zostając przyjęty w wieku zaledwie lat 13 do Szkoły Sztuk Pięknych w San Fernando. Podążając śladami swoich przodków – wśród których, co ciekawe, był nieco zapomniany polski malarz Tadeusz Kuntze (Taddeo Pollacco, 1727-1793) – rozpoczął od malarstwa historycznego, by wkrótce porzucić je na rzecz malarstwa rodzajowego, a ostatecznie portretów. Cieszył się wielką renomą wśród europejskiej socjety, a do obrazów pozowali mu m.in. książę i księżna Alba, markiz Casa Riera, hrabina Villagonzalo oraz regentka Maria Krystyna: „Jego malarstwo zmusza nas do zatrzymania wzroku” – mówi kurator wystawy Amaya Alzaga, podkreślając wirtuozerię Raimunda de Madrazo, jego nienaganną technikę i wysoką jakość malarstwa.
Ważne miejsce w jego karierze i na wystawie zajmowały kobiety: „Był wielkim malarzem kobiet” – tłumaczy kurator. Z jednej strony był w stanie uchwycić ich andaluzyjską egzotyczność, z drugiej – paryską elegancję. Wolne od przyziemnych domowych obowiązków, na jego obrazach kobiety z wyższych sfer rozkoszują się dolce far niente. De Madrazo portretuje je skupione na sobie, czytające, grające na pianinie, ucinające sobie sjestę…
Wybitny światowy portrecista kobiecej samotności prezentuje wspaniałą galerię portretów. Wśród nich wyróżnia się Portret dziewczynki w różowej sukni (1890) z warszawskiej Kolekcji im. Jana Pawła II. Pokazanie w Madrycie nieznanego szerzej europejskiej publiczności obrazu było możliwe dzięki współpracy Mt 5,14 | Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego z Fundacją MAPFRE.
Wystawę można oglądać w madryckiej galerii Recoletos do 18 stycznia 2026 r.
